En toen was het al weer die tijd van het jaar. De dagen worden korter, het is sneller donker en ineens stond Sinterklaas weer voor de deur. Een heerlijke periode, vol verwachting en met veel gezelligheid. Maar voor kinderen die alles intens ervaren is het naast die heerlijke periode ook een hele zware periode. Het is niet alleen de spanning van wat ze in hun schoen krijgen en de drukte op school, maar nog zo veel meer. Elke dag wordt het lichaam en het brein geprikkeld met nieuwe onverwachtse informatie.
Het begint al bij de intocht. Veel kinderen kijken met plezier uit naar de intocht. Gezellig samen buiten wachten, zingen en zwaaien. En ja hoor, daar is hij dan eindelijk. Wie weet krijg je nog wel een handje of wat lekkers van piet die voorbij komt. Een heel speciaal moment.
Maar voor onder andere hooggevoelige kinderen is dat wachten tot sint aan komt één grote uitdaging. De drukte om hen heen, de vele geluiden, de aanrakingen doordat je dicht op elkaar staat. Daarbij de wind en de kou en vaak ook de harde geluiden. Al deze prikkels moeten door het brein verwerkt worden. Bij elke prikkel bedenkt het brein of de prikkel onbelangrijk is en naar de prullenbak kan of dat de prikkel belangrijk is en er actie ondernomen moet worden. Dit is een onbewust proces, maar kost bakken met energie.
Gedurende de rest van de sinterklaas periode gebeuren er vaak op school onverwachtse dingen, zoals een rommel piet die de klas op zijn kop heeft gezet of een piet die in school hints achtergelaten heeft. Wederom vele prikkels die verwerkt moeten worden. Hooggevoelige kinderen voelen daarbij de verhoogde spanning van de kinderen om zich heen, bovenop hun eigen spanning. En dan gaat alles ook nog eens anders dan normaal. Tel daar bovenop de vele suikers die ze binnen krijgen met al het lekkers, wat het lichaam ook weer moet verwerken.
Het is dus niet gek dat veel kinderen in deze periode niet op hun best zijn. Het verwerken van al die prikkels kost hen zoveel energie waardoor er weinig flexibiliteit over blijft. Als je hersens zo druk bezig zijn vergeet je de regels sneller, krijg je een kort lontje, kan je minder goed lesstof tot je nemen en ben je gewoon zo ontzettend snel moe...
Uiteraard is dit niet alleen bij hooggevoelige kinderen het geval, maar bij heel veel kinderen. En hoe kun je je kind dan helpen om door deze pittige periode heen te komen, hoe leuk deze periode ook is. Want hulp kunnen ze goed gebruiken. Besef je als eerste goed hoe hard het brein en lichaam van je kind aan het werk is. Eigenlijk stellen ze ons vooral de hulpvraag 'help mij om te ontladen en tot rust te komen.' Ik werk zowel thuis als in de praktijk veel met een spanningsmeter/spanningsstoplicht. 's Ochtend starten we de dag met checken waar een ieder op zijn meter zit (groen/oranje/rood). Dit doen we ook als ze uit school komen en voor het naar bed gaan. Daarbij hebben we een ontlaadlijst hangen in de woonkamer met activiteiten die helpen om te ontladen. Denk hierbij aan knuffelen met de kat, ademhalingsoefeningen, touwtjespringen, dansen, muziek luisteren/maken of gewoon even samen zitten. Zodra iemand van ons in het oranje of rood zit is de afspraak om iets van de ontlaadlijst te kiezen om eerst zelf te proberen weer te zakken in je spanning. Lukt dit de kinderen niet zelfstandig, dan helpen we ze daarbij. Zeker massage oefeningen of gezamenlijke beweeg activiteiten, waarbij je plezier hebt samen, werken zeer ontladend! En uiteraard niet alleen voor je kinderen.
Wat als laatste nog ondersteunend kan helpen bij spannende periodes is een kalender waarop alle afwijkende activiteiten staan. Dit geeft duidelijkheid en voorspelbaarheid. Voor sommige kinderen helpt het zelfs om al te weten wat ze krijgen aan cadeautjes met sinterklaas of hun verjaardag, gewoon omdat de spanning anders niet meer te verdragen is. Doe vooral wat voor je kind en de rest van het gezin helpend is om deze intense periode te overleven! En wees daarbij ook lief voor jezelf, want misschien is jouw eigen lijf en brein ook wel net zo hard aan het werk ;)
Reactie plaatsen
Reacties